Zachowaj spokój – napady najczęściej ustępują po 2-3 minutach
Co należy robić
- chory musi być umieszczony w bezpiecznym miejscu, z dala od wody, pracujących urządzeń i ruchu ulicznego,
- należy zapewnić drożność dróg oddechowych, a ciało ułożyć w bezpiecznej pozycji na boku,
- napad powinien być pozostawiony naturalnemu przebiegowi,
- pozostań przy chorym do chwili ustąpienia napadu.
Czego nie należy robić
- wkładać choremu czegokolwiek między zęby,
- powstrzymywać napad – krępować ruchy ciała chorego,
- wzywać pogotowia ratunkowego lub przewozić chorego do szpitala, chyba że chory ma kilka następujących po sobie napadów bez odzyskania świadomości lub napad trwa dłużej niż 7 minut,
- ingerować w zachowanie chorego w czasie, gdy jest jeszcze w stanie dezorientacji, ponieważ może to niekiedy prowadzić do jego agresji.
Objawy padaczki
Napad padaczkowy to objaw chwilowych zaburzeń czynności bioelektrycznej mózgu, trwający czasem kilkanaście sekund, a innym razem kilka minut. Występuje z różną, trudną do przewidzenia częstotliwością i może przybierać nietypowe formy, w zależności od obszaru mózgu, w którym występują nieprawidłowe wyładowania bioelektryczne.
Drgawki
To najbardziej charakterystyczny objaw padaczki. Napady padaczkowe toniczno-kloniczne, przejawiają się utratą przytomności oraz wyprężeniem i drgawkami całego ciała. Towarzyszy temu sinica, piana z ust i przygryzienie języka. Zdarza się też nieświadome oddanie moczu lub defekacja.Atak padaczki zwykle trwa od 2 do 3 minut, po czym samoistnie ustaje.
Może się również zdarzyć, że drgawki nie obejmą całego ciała, a jedynie kończyny górne, powodując upuszczenie trzymanych akurat przedmiotów. Nie towarzyszy im utrata przytomności, ale może dojść do upadku w trakcie ich trwania. Pojawiają się zwykle po przebudzeniu lub w wyniku bodźców świetlnych. To tak zwane napady padaczkowe miokloczniczne.
Nieświadomość
To mniej znany rodzaj objawów padaczki. Nie występują tu drgawki, a jedynie utrata świadomości, która przejawia się chwilową „nieobecnością” i brakiem reakcji na słowa innych. Mogą jej towarzyszyć automatyzmy w postaci mlaskania, rozpinania guzików, czy też przełykania śliny. Po dwóch lub trzech minutach, chory wraca do świadomego odbioru rzeczywistości oraz czynności, która przez napad została przerwana.